Guðlaugur Örn Hjaltason

Mér liggur mikið á hjarta núna. Get ekki orða bundist, það er svo yfirgengilegt bruðlið í landinu. Árum saman var fjöldi manna að vinna í Fjármálaeftirlitinu við að "passa syndir" og er skemmst frá því að segja að það virkaði ekki neitt. En látum það nú vera ef við hefðum lært eitthvað af þessu vita gagnlausa eftirliti. Nú á dögunum var ég að labba á Hlemmi, starfs míns vegna(embættismaður hjá Jóni Gnarr) og þá rek ég augun í Passamyndir á Hlemmi. Þá var mér öllum lokið....og hugsaði með mér að lítið höfum við íslendingar lært. Þarna var eitt stöðugildi, heill starfsmaður í að passa myndir. En það var samt ekki þetta sem ég ætlaði að ræða við ykkur. Ég held hann megi passa sínar myndir alveg er mér sama. Vinur minn hafði pata af því að rétt rúmlega 100% þjóðarinnar legðu við eyrun þegar ég segði eitthvað. Þannig er að ég....altso vinur minn, Steingrímur J Sigurðardóttir strætisvagnabílstjóri á Grenivík og mikill trúnaðarvinur minn, trúði mér fyrir því að hann ætti í mesta basli með að finna gimbur á sínu reki til að svara kalli náttúrunnar og æfa glímutökin með. Hann vissi auðvitað hvert væri best að leita ráða í þessum efnum....það er að segja til Gulla litla sem ekki hefur undan að segja konum á tíræðisaldri með blindrastafi til sætis í strætó(þá var ég auðvitað ekkert að segja honum frá tékkanum upp á 12 milljónir sem ég fékk endurgreiddan frá skattinum eftir að þeir hófu að skattleggja kynlíf). En spurning mín...Steingríms auðvitað er; Hvenær er fengitíminn á þessu landi eiginlega? Ég hef verið að reyna fræðast af fjölmiðlum fyrir minn trausta vin, en á þeim er lítið að græða. Einhver Gunnar á Hlíðarendakrossi strýkur hlíðina sína fríðu árið um kring, en það er ekki mín reynsla....afsakið hans Steingríms auðvitað. Alla vega sagði ég honum að mínir traustu lesendur myndu bregðast skjótt við og leysa þetta vandamál mitt...hans.

Stein.....Gulli litli. 

Ég verð eiginlega sökum míns stranga uppeldis með guðhræðslu og góðum siðum að byrja á því að útskýra titillinn á færslunni. Hann er tilkominn eftir reynslu mína af síðustu færslu. Þar var fjallað um kynlíf ellilífeyrisþega í Bretlandi. Þar sem ég er vanur að meðaltali tveimur lesendum á dag á bloggsíðu minni, kom það mér alveg í opna skjöldu að mörg hundruð lesendur kíktu á þessa gjörsamlega vita gagnlausu og heimskulegu færslu um enn heimskulegra efni! Hvað varðar mig um kynlíf breskra gamalmenna? Tengingin við þessa nauðaómerkilegu uppfyllingarfrétt og von um krassandi svalllýsingar, hefur sjálfsagt eitthvað að gera með þessar ofurvinsælir mínar að gera svo þið vitið að ég ofmetnaðist ekkert. Staðreyndin er semsagt sú að kynlíf, ofbeldi og Icesave selur. Það eina sem minnir á þetta sukk allt saman í þessari færslu er hinsvegar titillinn, því restin fjallar um sauðfjárrækt í Skefilstaðahreppi til forna. Nei annars, það tekst örugglega einhverjum að snúa því upp í klám. Nei nú er stefnan tekin á 5 lesendur á dag. En að öllu gríni slepptu þá er ég í miðju rannsóknarverkefni á Facebook. Hvar nær maður betri þverskurði af fólki en nákvæmlega þar. Vegna þess að ég er atvinnubullari hef ég farið hamförum á Facebook og bullað þar eins og annarsstaðar. Hlegið mig máttlausan af statusum annara eins og "er að steikja kleinur" og "búin að snúa þeim við". Að maður tali nú ekki um "ég er víst alveg frábær" statusum, sem fólk með dapurt sjálfsmat notar gjarnan, til að upphefja slæma samvisku og annað sem forgörðum fer, og ég verð að minnast á hjón sem skrifast á í gegnum statusa hvors annars sitjandi kannski í sama stólnum á víxl. Það toppar allt og ein besta birtingarmynd þessarar gagnlausu iðju að lifa lífinu opinberlega. Ég er þeirrar skoðunar að fólk taki sig sjálft fullalvarlega. Við erum öll fífl á einhvern hátt. Ég er til dæmis algert fádæmafífl og það sem meira er, að það er fullt af fólki tilbúið í að skamma mig fyrir það. En þá að þessari bjánalegu tilraun minni. Statusar mínir hafa verið allavega, vitnað í djúp spakmæli meistara og skálda....yfirleitt engin viðbrögð. Skrifi ég hinsvegar "er að fara á klósettið" eða "er að fara í myndatöku hjá Playgirl" þá fæ ég skammir fyrir hverslags andskotans fáviti ég geti verið! Þá tók ég mig til og stofnaði hóp með nafninu "Get ég fengið að vera hálfviti í friði?" og sendi vinum mínum boð. Ég vildi eingöngu kanna hverjir taka sig alvarlega og hverjir ekki í mínum vinahópi....Innan þriggja klukkustunda voru komnir 500 aðdáendur! Ekki nema brot af því mínir vinir, því þeir vilja margir halda áfram að skamma mig í gegnum mailið yfirleitt sem betur fer...Það gleðilega sem kom út úr þessari vísindalegu rannsókn er að það eru til miklu fleiri fífl en ég! Þá ætla ég ekki að fara út í hversu mikil fífl þetta eru, en mörg eru þau...og langar út úr skápnum!

Gulli litli vill vera vitleysingur.....í friði..

P.S. Þetta er síðasta klámfærslan mín.....ég lofa!

Þar sem það raskaði verulega heimsfriði og bloggheimar fóru á hliðina yfir síðustu færslu minni ákvað ég að taka mig saman í andlitinu(eða því sem eftir er af því) og ljúga satt núna. Sannleikurinn er sá að það gerist aldrei neitt í lífi Gulla litla. Talandi um Gulla litla, hann er jú sá eini sem ég hef smá þekkingu á og sá eini sem verður fyrir öllum þessum lygasögum og þolir að verða fyrir þeim, og sá eini sem hefur ekkert orðspor að verja. Afi minn Skafti var lítill vexti, en andlegur risi og húmoristi. Hann er höfundurinn að vörumerki mínu Gulli litli. Tólf ára var ég vaxinn honum yfir höfuð en það breytti engu, ég var Gulli litli! Þegar ég var kominn undir fertugt, höfðinu og herðunum hærri en hann, var ég enn Gulli litli. Þegar hann dó nærri 91 árs gamall, var ég enn Gulli litli. Mér þykir afar vænt um þessa nafngift og nota hana hvenær sem tækifæri gefst, en sannleikurinn er sá að ég er bara tæplega meðalmaður að hæð, greind, þroska og útlits. En ég nota þetta til að gera mig mikinn og langt til Húsavíkur. Svona fara bloggin hjá manni þegar maður er ekki tilbúinn með efni í blogg.....og ert undir meðallagi greindur, með athyglisbrest og langar að verða stór......jæja eru ekki allir í stuði? Annars man ég eftir því þegar ég var lítill...þá meina ég pínulítill, að ég var afar óánægður með nafnið mitt. Það er ekkert hægt að uppnefna mann þegar maður heitir Gulli litli. Eins og t.d. Erna ferna, Óli drjóli, Jónína .......uhh...tjónína, Arnar barnar og þar fram eftir götunum. En Gulli...pulli? Ég hallast að því að ég sé svona skemmdur út af því að ég var aldrei uppnefndur þegar ég var lítill.....minni. Talandi um minni...ég heyrði einn segja um daginn að hann vantaði stærra minni í tölvuna sína.....stærra minni? verður maður ekki að ákveða sig hvort það er stærri eða minni? Er nokkuð sektað fyrir að bulla svona?...hálfblankur þið skiljið...

Gulli litli stærri minni.....Verið væn við hvort annað og notið helgina til að uppnefna mig..