Guðlaugur Örn Hjaltason

Já, ég játa...

Brunkert, trommari ABBA dó fyrir stuttu. Þá fór ég í huga mínum að rifja upp að 1976 fékk ég í jólagjöf Bókina um Abba. Mamma gaf mér hana, ég held eingöngu til að hrekkja soninn. Þá var ég í þann veginn að uppgötva pönkið, Sex Pistol, Ramones og búinn að ganga í gegnum Kinks, The Beatles, Rolling Stones, Led Zepelin, Deep Purple, Slade og allann þann pakka. Stemningin var allavega þannig að Abba passaði ekki alveg inn í ímyndina á þeim tíma fyrir mig og mína vini. Móðir mín heitin hafði mikið dálæti á Öbbunum og hlustaði mikið, þannig að Abba tónlistin fór ekki fram hjá mér frekar en önnur vinsæl tónlist þess tíma. Móðir mín kenndi mér að meta ýmsa tónlist eins og Megas og Hörð Torfa sem upp úr 70 þótti ekki par fín músík og allir kepptust við að segja að Hörður væri hommi og Megas dópisti..Svo ég fari nú út í það sem ég ætlaði að skrifa um, þá gerist það árið 2006 að ég er að vinna freelance hjá fyrirtæki sem heitir Nortic Rentals a/s í Vejle. Þeir leigja út sviðsgræjur hljóð og ljós og sviðið sjálft. Sjá um tónleikaferðir hljómsveita. Bo sem er verkefnisstjóri kemur til mín og segir: ert þú til í að keyra fyrir mig vörubíll með græjurnar fyrir Status Quo í 2 mánuði Evróputúr sem endar á Írlandi? Ég rifjaði upp í skyndi þegar ég fór á tónleika með Status Quo sautjánhundruð og súr í Reiðhöllinni. Gildran hitaði upp og var sextíuogsjösinnum betri. Eftir þá umhugsun sagði ég nei takk. O.k. sagði Bo, þá keyrirðu fyrir mig Abba show um Skandinavíu í einn og hálfann mánuð. Ég sló til og keyrði Abba show um Danmörk, Svíþjóð og Noreg og hafði gaman af. Á fyrsta konsertinum uppgötvaði ég að ég kunni hvern Abba tón í öllum lögum og söng með allan tímann. Ég játa, mér finnst Abba lögin skemmtileg og fannst það líka á meðan á pönkinu stóð en þá var bara ekki hægt að segja það..